1پەرۋەردىگار ماڭا مۇنداق دېدى:
«يۇقىرى ئاۋازدا سۈرەن سال، توختاپ قالما،
ئاۋازىڭ ياڭراق بولسۇن، خۇددى بۇرغا چالغاندەك،
خەلقىمگە ئۆزىنىڭ ئىتائەتسىزلىكلىرىنى كۆرسەت.
ياقۇپ ئەۋلادلىرىنىڭ گۇناھلىرىنى بايان قىل.
2ئۇلار ھەر كۈنى مەندىن ئۆتۈنىدۇ،
‹سېنىڭ ئەمرلىرىڭنى ئۆگىنىمىز!› دەيدۇ.
خۇددى توغرا يولدا ماڭغان خەلقتەك،
مېنىڭ ئەمر-پەرمانلىرىمدىن ئايرىلىپ باقمىغاندەك،
ئۇلار مەندىن ئادالەتنىڭ ھۆكۈمىنى سورايدۇ،
ئۇلار ئۆزلىرىنى ماڭا يېقىنلىشىشنى خالايدىغاندەك كۆرسىتىدۇ.
3ئۇلار ماڭا: ‹سەن بىزنىڭ روزا تۇتقىنىمىزنى نېمىشقا كۆرمەيسەن؟
بىز تاماق يېمەي جاپا چەكسەك، نېمىشقا پەرۋا قىلمايسەن؟› دەپ سورايدۇ.
قاراڭلار، سىلەر روزا تۇتقان ۋاقتىڭلاردىمۇ يەنىلا شەخسىي مەنپەئەتىڭلارنى ئويلايسىلەر،
سىلەر ئۈچۈن جاپالىق ئىشلىگەن كىشىلەرنى ئېزىسىلەر.
4قاراڭلار، سىلەر روزا تۇتتىڭلار، لېكىن روزا تۇتۇپ تۇرۇپ، يەنىلا جەڭگى-جېدەل قىلىپ،
قەبىھلىك بىلەن ئادەم ئۇرىسىلەر.
سىلەرنىڭ بۇنداق روزا تۇتۇشىڭلار ئاۋازىڭلارنىڭ ئەرشكە يېتىپ بېرىشىغا مۇمكىنچىلىك بېرەمدۇ؟
5مەن مۇشۇنداق روزا تۇتۇشىڭلارنى تەلەپ قىلغانمۇ؟
مەن سىلەرنىڭ تاماق يېمەي جاپا چېكىشىڭلارنىلا تەلەپ قىلغانمۇ؟
ئەجەبا مەن ئادەملەرنى قومۇشلاردەك باش ئېگىپ،
كاناپتىن تىكىلگەن ماتەملىك كىيىم كىيىپ، كۈلنىڭ ئۈستىدە يېتىڭلار دېدىممۇ؟
سىلەر بۇنى روزا تۇتۇش دەپ ئويلامسىلەر؟
مەن پەرۋەردىگار بۇنىڭدىن خۇرسەن بولامدىمەن؟
6مېنى خۇرسەن قىلىدىغان روزا،
رەزىللىكنىڭ ئارغامچىسىنى بوشىتىش بولماستىن،
ئېزىلگەنلەرنى ئەركىنلىككە ئېرىشتۈرۈپ،
بويۇنتۇرۇقنىڭ تانىسىنى يېشىپ تاشلاش،
بارلىق بويۇنتۇرۇقلارنى چېقىپ تاشلاش ئەمەسمىدى؟
7يېمەكلىكلىرىڭلارنى ئاچلارغا بۆلۈپ بېرىش،
سەرگەردانلارنى ئۆيۈڭلەردە قوندۇرۇش،
يالىڭاچلارغا كىيىم كىيىدۈرۈش ئەمەسمىدى؟
تۇغقانلىرىڭلاردىن يۈز ئۆرۈمەي، بەلكى ئۇلارغا ياردەم بېرىش ئەمەسمىدى؟
8شۇنداق قىلساڭلار، تاڭ نۇرى سىلەرنى يورۇتۇپ،
تېزلىكتە شىپالىق تاپاتتىڭلار.
ھەققانىيلىقىڭلار ئۆز ھەمراھىڭلار بولۇپ، سىلەرنى يېتەكلەپ ماڭغان بولاتتى،
پەرۋەردىگارنىڭ شان-شەرىپى سىلەرنىڭ ئارقا تىرىكىڭلار بولاتتى.
9شۇ چاغدا سىلەرنىڭ ئىلتىجالىرىڭلارغا پەرۋەردىگار جاۋاب بېرەتتى،
سىلەر ئىلتىجا قىلساڭلارلا ئۇ: ‹مەن بۇ يەردە› دەيتتى.
ئاراڭلاردىكى ئېغىر بويۇنتۇرۇقنى،
دېۋەيلەيدىغان قوللارنى ۋە تۆھمەتلەرنى ئېلىپ تاشلىساڭلار،
10ئاچلارغا شاپائەت كۆرسەتسەڭلار،
جاپا-مۇشەققەتتىكى ئادەملەرگە ياردەم قىلساڭلار،
قاراڭغۇلۇقنى يورۇتىدىغان نۇر بولىسىلەر،
تۈنلىرىڭلار چىڭقى چۈشتەك بولىدۇ.
11ھەر دائىم مەن پەرۋەردىگار سىلەرگە يول كۆرسىتىمەن،
قاقاس يەرلەردىمۇ ئېھتىياجىڭلارنى قاندۇرىمەن
ھەم ئۇستىخىنىڭلارنى مەزمۇت قىلىمەن.
سىلەر خۇددى سۇغۇرۇلغان بىر باغ،
ھەم سۈيى تۈگىمەس بىر بۇلاقتەك بولىسىلەر.
12خەلقىڭلاردىن ئادەملەر چىقىپ، كونا خارابىلىكىڭلارنى قايتىدىن قۇرۇپ چىقىدۇ،
بۇرۇنقى ئۇللارنىڭ ئۈستىگە ئۆيلەرنى سالىدۇ.
سىلەر ‹سېپىللارنى رېمونت قىلغۇچى› ۋە ‹مەھەللىلەرنى ياسىغۇچى› دەپ ئاتىلىسىلەر.
13سىلەر دەم ئېلىش كۈنىنى ئاياغ ئاستى قىلماڭلار،
مېنىڭ مۇقەددەس كۈنۈمدە ئۆز ئىشلىرىڭلار بىلەن بەند بولماڭلار.
دەم ئېلىش كۈنىنى، ‹بىر خۇشاللىق كۈن› دەپ بىلىپ،
پەرۋەردىگارنىڭ مۇقەددەس كۈنىنى قەدىرلىشىڭلار كېرەك.
ئۆزۈڭلار خالىغانچە ئىش قىلماڭلار،
ئۆز ئىشلىرىڭلار بىلەن بەند بولماڭلار
قۇرۇق پاراڭ سالماڭلار،
بۇ كۈننى ھۆرمەتلىشىڭلار كېرەك.
14شۇنداق قىلساڭلار مەندىن خۇشاللىق تاپىسىلەر.
مەن پەرۋەردىگار سىلەرنى ئېگىز كۆتۈرۈپ، مول بەرىكەتلەر ئاتا قىلىمەن،
ھەم سىلەرنى ئەجدادىڭلار ياقۇپنىڭ مۈلۈكىدىن بەھرىمەن قىلىمەن.»
بۇ، پەرۋەردىگارنىڭ ئۆزى ئېيتقان سۆزلىرىدۇر!
