« زەبۇر »

داۋۇت يازغان مۇناجات

1ئى پەرۋەردىگار، قارشى چىققىن ماڭا قارشى چىققانلارغا،

ئۇرۇش قىلغىن ماڭا قارشى ئۇرۇش قىلغانلارغا.

2قالقانلىرىڭنى ئېلىپ قولۇڭغا،

ياردەم قىلغىن كېلىپ يېنىمغا.

3ئايپالتا ۋە نەيزەڭ بىلەن توسۇۋالغىن مېنى قوغلاپ كەلگەنلەرنى،

«مەن سېنىڭ قۇتقۇزغۇچىڭ» دەپ ماڭا، رىغبەتلەندۈر روھىمنى.

4جېنىمنى ئالماق بولغانلار،

شەرمەندە بولغاي، رەسۋا بولۇپ.

ماڭا سۇيىقەست قىلىۋاتقانلار،

يانسۇن كەينىگە، قارا يۈز بولۇپ.

5پەرۋەردىگارنىڭ پەرىشتىسى ئۇلارنى يىراق قوغلىۋەتكەي،

ئۇلار گويا شامالدا ئۇچقان ساماندەك توزۇپ كەتكەي.

6قوغلىۋەتكەي ئۇلارنى پەرۋەردىگارنىڭ پەرىشتىسى،

قاراڭغۇ ھەم تېيىلغاق بولغاي ئۇلارنىڭ ماڭغان يوللىرى.

7ئۇلار ماڭا تۇزاق قۇرۇپ سەۋەبسىزلا،

ئالماق بولدى جېنىمنى كولاپ ئورا.

8تۇيۇقسىز بالا كەلگەي ئۇلارنىڭ باشلىرىغا،

يۆگىشىپ قالسۇن ئۆزلىرى قۇرغان تورىغا،

ھالاك بولسۇن چۈشۈپ ئۆزلىرى كولىغان ئورىغا.

9شادلىنارمەن شۇندا مەن پەرۋەردىگاردىن،

بولارمەن خۇشال ماڭا بەرگەن نىجاتلىقىدىن.

10دەيمەن چىن قەلبىمدىن:

«ئى پەرۋەردىگار، تەڭ كېلەر كىممۇ ساڭا؟

ئاجىزلارنى كۈچلۈكلەردىن قۇتقۇزغۇچى پەقەت سەنلا،

ئېزىلگەن، موھتاجلارنى زالىملاردىن قوغدايدىغان يەنە سەنلا.»

11ئوتتۇرىغا چىقىپ نىيىتى يامان گۇۋاھچىلار،

خەۋىرىم يوق ئىشلارنى سوراپ سوراق قىلار.

12ياخشىلىقىمغا يامانلىق قايتۇرۇپ ئۇلار،

ئىچ-ئىچىمدىن مېنى ئازابتا قالدۇرار.

13ماتا كىيدىم قايغۇرۇپ، ئۇلار كېسەل بولغاندا،

كەمتەر بولۇپ روزا تۇتتۇم، ئۇلار ئۈچۈن قىلدىم دۇئا،

جاۋابسىز قالدى لېكىن دۇئالىرىم ھەر زامان.

14قايغۇردۇم قېرىندىشىم ياكى دوستۇم ئۈچۈن ئازابلانغاندەك،

مەيۈسلەندىم خۇددى ئانىسى ئۈچۈن ماتەم تۇتقان ئادەمدەك.

15پۇتلىشىپ كېتىۋېدىم خۇشال بولۇپ ئولاشتى ئەتراپىمغا،

جەم بولۇشتى ھەم ماڭا قارشى چىقىشقا.

ناتونۇش پەس ئادەملەرمۇ قوشۇلۇپ ئۇلارغا،

مازاق قىلىپ، توختىماي زەربە بەردى ماڭا.

16نومۇسسىزلارچە مەسخىرە قىلىشىپ مېنى،

خىرىس قىلىشىپ، غۇچۇرلاتتى چىشلىرىنى.

17ئى پەرۋەردىگار، قاراپ تۇرارسەن قاچانغىچە؟

قۇتقۇز مېنى ياۋۇزلارنىڭ زەربىسىدىن،

ئەزىز جېنىمنى قانخور شىرنىڭ ئېغىزىدىن.

18تەشەككۈر ئېيتىمەن ساڭا جامائەت ئالدىدا،

مەدھىيەلەيمەن سېنى تەقۋادارلار ئارىسىدا.

19زاڭلىق قىلىپ كۈلمىسۇن ماڭا سەۋەبسىزلا رەقىب بولغانلار،

كۆزلىرىنى ئالايتمىسۇن ماڭا سەۋەبسىز ئۆچ بولۇپ قالغانلار.

20شۈبھىسىزكى، ئېلىپ قويماس ئۇلار ئىناقلىقنى ئېغىزلىرىغا،

بەلكى تۈزەر شۇم پىلانلار تىنچ-خاتىرجەم ياشايدىغانلارغا.

21ۋارقىرىشار ئۇلار ماڭا چوڭ ئېچىپ ئېغىزلىرىنى:

«ۋاي، كۆردۇق ئۆز كۆزىمىز بىلەن قىلمىشلىرىڭنى.»

22ئى ئىگەم، كۆردۈڭ ئۇلارنى، سۈكۈت قىلمىغىن،

ئى پەرۋەردىگار، مەندىن يىراقلاشمىغىن.

23ئۆتۈنەي، چىقارغىن ماڭا ئادىل ھۆكۈمۈڭنى،

ئى خۇدا، ئى ئىگەم قوللىغايسەن دەۋايىمنى.

24ئى پەرۋەردىگار، ئىلاھىم ئادالىتىڭدە ئاقلىغىن مېنى،

مەسخىرە قىلىپ كۈلۈشكە يول قويمىغىن دۈشمەنلىرىمنى.

25يول قويمىغىن، «ئارزۇيىمىز ئەمەلگە ئاشتى» دېيىشكە ئۇلارنى،

يول قويمىغىن، «بىز ئاخىر يۇتۇۋالدۇق ئۇنى» دەپ ماختىنىشقا ئۇلارنى.

26كۈلپىتىمدىن خۇشال بولغانلار،

غەپلەت بېسىپ شەرمەندە بولغاي.

مەندىن ئۆزىنى ئۈستۈن تۇتقانلار،

رەسۋا بولۇپ نومۇستا قالغاي.

27گۇناھسىزلىقىمدىن خۇش بولىدىغانلار،

چۇقان سالسۇن چۆمۈپ شادلىققا.

«قۇلىنىڭ ئامانلىقىدىن سۆيۈنگەن پەرۋەردىگار

ئۇلۇغدۇر» دېسۇن ئۇلار ھەر چاغدا.

28بايان ئەيلەر تىلىم ئادالىتىڭنى،

كۈنبويى مەدھىيەلەيمەن سېنى.