1«مەن بۇلارنىڭ ھەممىسىنى ئۆز كۆزۈم بىلەن كۆردۈم،
ئۆز قۇلىقىم بىلەن ئاڭلىدىم ھەم چۈشەندىم.
2سىلەر بىلگەننى مەنمۇ بىلىمەن،
مېنىڭ سىلەردىن ھېچبىر قالغۇچىلىقىم يوق.
3ھەممىگە قادىر ئىگەم بىلەن سۆزلەشكۈم،
خۇدا بىلەن مۇنازىرىلەشكۈم بار.
4لېكىن سىلەر ساختىپەز، داۋاسىز تېۋىپسىلەر.
5سىلەرنىڭ سۈكۈت قىلغىنىڭلار، دانالىقىڭلار ئىدى.
6ئۆزۈمنى ئاقلىشىمغا قۇلاق سېلىڭلار،
سۆزۈمنى دىققەت قىلىپ ئاڭلاڭلار.
7خۇداغا يان بېسىپ يالغان گەپ قىلماڭلار،
ئۇنىڭ ئۈچۈن مەككارلىق قىلىشىڭلار زۆرۈرمۇ؟
8سىلەر خۇداغا يان باسماقچىمۇ؟
ئۇنى ئاقلىماقچىمۇ؟
9ئەگەر ئۇ سىلەردىن سۈرۈشتۈرۈپ قالسا ياخشى بولارمۇ؟
ئەجەبا ئىنسان ئىنساننى ئالدىغاندەك، سىلەرمۇ ئۇنى ئالدامسىلەر؟
10سىلەر يوشۇرۇن يان باسساڭلار،
ئۇ سىلەرنى ئەيىبلەيدۇ.
11سىلەر ئۇنىڭ ھەيۋىسىدىن قورقمامسىلەر،
ئۇنىڭدىن قورقۇنچ ھېس قىلمامسىلەر؟
12ھېكمەتلىك سۆزۈڭلار كۈللەردەك پايدىسىزدۇر،
سىلەرنىڭ مۇنازىرەڭلار لايدىن ياسالغان قالقاندەكتۇر.
13سىلەر ئاغزىڭلارنى يۇمۇپ تۇرۇڭلار، مەن گەپ قىلاي،
مەيلى، كېيىن نېمە بولسا، بولسۇن.
14جېنىمنى تىكىپ قويدۇم،
ھاياتىمنىڭ خەتەرگە ئۇچرىشىشىغا قارىمايمەن.
15ئۇ مېنى ئۆلتۈرسىمۇ مەيلى، مېنىڭ باشقا ئۈمىدىم يوق،
مەن يەنىلا ئۇنىڭ ئالدىدا ئۆزۈمنى ئاقلاۋېرىمەن.
16ئۇنىڭ ئالدىغا بېرىشقا جۈرئەت قىلغىنىم مېنى قۇتقۇزۇۋالىدۇ،
چۈنكى گۇناھكار بولسام، ئۇنىڭ ئالدىغا بارالمايتتىم.
17سۆزۈمنى كۆڭۈل قويۇپ ئاڭلاڭلار،
بايانلىرىمغا دىققەت بىلەن قۇلاق سېلىڭلار.
18ئۆزۈمنى ئاقلاشقا تەييارلىنىپ بولدۇم،
مەن ئۆزۈمنىڭ قىلغانلىرىمنىڭ يوللۇق ئىكەنلىكىنى بىلىمەن.
19كىم مەن بىلەن بۇ توغرۇلۇق مۇنازىرىلىشەلەيدۇ؟
ئەگەر بىرەرسى مېنىڭ خاتالىقىمنى كۆرسىتىپ بېرەلىسە، مەن ئۈنسىز ئۆلۈشكە رازى.
20ئى خۇدا، ئەگەر سەن ئىككى ئىشنى قىلغان بولساڭ،
مەن سەندىن ئۆزۈمنى يوشۇرمايتتىم:
21جازايىڭنى توختىتىشىڭنى،
ھەيۋەڭ بىلەن مېنى قورقۇتماسلىقىڭنى ئۆتۈنىمەن.
22ئاندىن مېنى چاقىرغىن، مەن جاۋاب بېرىمەن
ياكى مەن بايان قىلىمەن، سەن جاۋاب بېرىسەن.
23مېنىڭ زادى قانداق خاتالىقىم، قانداق گۇناھىم بار؟
خاتالىقىم ۋە گۇناھىمنى كۆرسىتىپ بەرگەيسەن.
24نېمىشقا مەندىن دىدارىڭنى يوشۇرىسەن؟
نېمىشقا مېنى دۈشمەن قاتارىدا كۆرىسەن؟
25ماڭا ئوخشاش شامالدا تۆكۈلۈپ چۈشكەن بىر تال يوپۇرماقنىمۇ قورقۇتماقچىمۇسەن؟
قۇرۇق ساماننىمۇ قوغلىماقچىمۇسەن؟
26مېنى ئەيىبلەش ئۈچۈن گۇناھلىرىمنى يېزىۋاتىسەن،
ياش ۋاقتىمدا ئۆتكۈزگەن گۇناھلىرىمنى ئۈستۈمگە يۈكلەۋاتامسەن؟
27پۇتلىرىمنى كىشەنلەپ، ھەممە يولۇمنى كۆزەتتىڭ،
ھەتتا ھەر بىر قەدىمىمگىمۇ چەك قويدۇڭ.
28بەدەنلىرىم خۇددى پورلاشقان ياغاچتەك،
كۈيە چۈشكەن كىيىمدەك بولۇپ يوقايدۇ.»
